ಆಕೆ

ಬಿಂಕದಲಿ ನಿಂತಿತ್ತು ಆ  ಕೆಂಡಸಂಪಿಗೆ
ಅದ ಕಂಡು ಮನದಲ್ಲಿ ನೆನಪುಗಳ ಮೆರವಣಿಗೆ...
ಹೂವಲ್ಲೂ, ಘಮದಲ್ಲೂ ಅವಳದ್ದೇ ನೆನಪು...
ಹೂವಲ್ಲೂ ಅವಳ ಮೊಗ ಅರಳುವುದೇ ಒನಪು...
.
ಗೆಳತೀ...
ಕತ್ತಲೆಯು ಏರುತಿರೆ
ನಿನ್ನ ನಗೆಯಾ ಹೂವು
ಅರಳುತಿರೆ- ನನಗಾಗ
ಮತ್ತೆ ಮುಂಜಾವು...!
. . . . . . ಸಖ್ಯಮೇಧ